DZIEDZICTWO PRZYRODNICZE, HISTORYCZNE I KULTUROWE

Wodospad Koćuša znajduje się w miejscowości Veljaci w gminie Ljubuški i jest jedną z najpiękniejszych naturalnych pereł tej części Hercegowiny. Piękno tego wodospadu i pobliskiego krajobrazu nie pozostawi Was obojętnymi. Wysokość wodospadu wynosi pięć, a długość 50 metrów, a w bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się młyny i folusze, które zdobią to miejsce od lat.

W klasztorze franciszkańskim św.Antoniego z Padwy w Humcu mieści się najstarsze muzeum w Bośni i Hercegowinie, założone w 1884 roku. Tu znajduje się i „Humacka płyta „ z XII. wieku, najstarszy zachowany zabytek zapisany w języku chorwackim (mieszanka głagolicy i starochorwackiej cyrylicy – bosanczicy) w dzisiejszej Bośni i Hercegowinie.

W średniowieczu nad miastem na szczycie wzgórza Buturovica zbudowano twierdzę, którą zwykle przypisuje się wojewodzie Stjepanowi, chociaż jest od niego starsza, a w źródłach pisanych Ljubuški po raz pierwszy wspomniano 21 lutego 1444 r. pod nazwą Lubussa.

Starożytny obóz wojskowy w Gračine w Humcu (Bigeste) z I do III wieku, został częściowo zbadany i zachowany w latach 1977-1988. Na miejscu odkryto pozostałości rzymskiego kompleksu wojskowego.

Podczas prac arecheologicznych znaleziono liczne pozostałości ceramiki, dzbanów, wazonów, monet, biżuterii, pierścionków, szkła, narzędzi i broni. Niewielka część eksponatów znajduje się w Muzeum Klasztoru Franciszkańskiego pod wezwaniem św. Antoniego a większość wykopalisk (ceramika, szkło, numizmatyka) nigdy nie została wyeksponowana.

W okolicy Ljubuški w 7 nekropoliach zarejestrowano 214 nagrobków /stećkow, w tym: 88 płyt , 78 skrzyń , 1 skrzynia z postumentem , 9 sarkofagów oraz płyty i skrzynie, które nie są indywidualnie opisane – 48 okazów. Spośród 176 opisanych nagrobków połowa to płyty, połowa to skrzynie, podczas gdy sarkofagów jest stosunkowo mało, ale artystycznie one są lepiej udekorowane niż pozostałe.